ค่าตอบแทนที่เท่าเทียมกันสำหรับนักกีฬาหญิง รักษาความสามารถในประเทศกำลังพัฒนา และฟื้นฟูความสมบูรณ์ให้กับกีฬาอาชีพกีฬาทั่วโลก เช่นเดียวกับวัฒนธรรม ได้มีรากฐานมาจากการฝึกปฏิบัติและการสนทนาในชีวิตประจำวัน ตั้งแต่การวอร์มอัพประจำวันไปจนถึงการชักธงของประเทศในขณะที่เราแบ่งปันความทรงจำเกี่ยวกับกีฬาและให้การสนับสนุนทีมโปรดต่างๆ ที่เรารับชม โดยพื้นฐานแล้ว ท่ามกลางช่วงเวลาที่ไม่แน่นอน ศักยภาพของกีฬาได้ทำหน้าที่เป็นเวทีในการส่งเสริมการรวมตัวทางสังคม และส่งเสริมการทำงานร่วมกันและความเป็นน้ำหนึ่งใจเดียวกัน
ในหมู่ผู้คนที่มีภูมิหลังที่หลากหลาย
ในประเทศกานา แบล็กควีนส์ต้องเรียกร้องโบนัสที่ยังไม่ได้ชำระจากสหพันธ์ฟุตบอลกานา ซึ่งเมื่อเทียบกับคู่ชายของพวกเขา มันเป็น ‘เกมบอล’ ที่จ่ายให้แตกต่างกันโดยสิ้นเชิง ทีมหญิงใช้กลยุทธ์ ‘ไม่จ่าย ไม่มีการเล่น’ เพื่อให้ได้เปรียบในการเจรจาเรื่องโบนัสของพวกเขาระหว่างการแข่งขันแอฟริกัน คัพ ออฟ เนชันส์ หญิงล้วนปี 2018 เมื่อเร็ว ๆ นี้ ทีมฟุตบอลหญิงของสหรัฐฯ ได้เผยแพร่ข่าวเมื่อพวกเขาผลักดันให้มีการจ่ายเงินรางวัล เช่นเดียวกับทีมฟุตบอลหญิงของเดนมาร์ก การเรียกร้องของพวกเขาขึ้นอยู่กับ ‘การทำงานที่เท่าเทียมกัน ค่าจ้างที่เท่าเทียมกัน’ ซึ่งมาที่ด้านหลัง ไม่ใช่แค่การอ้างสิทธิ์ในการจ่ายข้อพิพาท แต่ยังประเมินค่าความสำเร็จของผู้หญิงต่ำเกินไปเนื่องจากความขัดแย้งในกีฬาโดยทั่วไป
ความขัดแย้งที่อธิบายในการศึกษาล่าสุดที่ตีพิมพ์ใน Journal of the Philosophy of Sports นำเสนอตัวเองในการสนทนาเรื่องสิทธิแรงงานว่าเป็นข้อยกเว้นและไม่ใช่กฎ การศึกษานี้ใช้แนวความคิดเกี่ยวกับความอยุติธรรมทางประวัติศาสตร์ซึ่งนำเสนอเรื่องความเหลื่อมล้ำทางเพศที่เป็นภาระหน้าที่ทั้งทางการเมืองและทางศีลธรรม จากการศึกษานี้ อาจมีการแก้ไขเมื่อสมาคมกีฬาตระหนักถึงความจำเป็นในการแก้ไข ตามบทบาทที่พวกเขาเล่นในกีฬาของผู้หญิงที่อยู่ด้านข้าง และถอนรากถอนโคนโครงสร้างที่บังคับใช้การเลือกปฏิบัติและความรุนแรงในกีฬา บทบาทของการเสริมสร้างนโยบายทางสังคมที่ตระหนักและยอมรับถึงคุณค่าของทักษะที่แสดงออกในเวทีและให้คุณค่ากับสิ่งนั้นโดยจ่ายเท่าที่ควรเป็นหนทางหนึ่งในการเริ่มแก้ไขข้อขัดแย้ง
ลักษณะสำคัญของกีฬาคือความรู้สึกของนักกีฬาที่มีต่อเกมและประเทศที่พวกเขาเป็นตัวแทน ประเทศกีฬาส่วนใหญ่มักชอบดึงดูดนักกีฬาที่เก่งที่สุดมาแข่งขันในกีฬาประเภทต่างๆ ในการดึงดูดนักกีฬาที่เก่งที่สุด พวกเขาจะตกเป็นเหยื่อของแพ็คเกจสัญชาติและผลประโยชน์ ทั่วยุโรป นี่เป็นวิธีปฏิบัติที่ขโมยพรสวรรค์ที่พวกเขาเลี้ยงดูมาจากประเทศกำลังพัฒนาจำนวนมาก บางประเทศทั่วภูมิภาคเอมิเรตส์และอ่าวไทยก็ปฏิบัติตามเช่นเดียวกัน กานาสูญเสียนักกีฬาชั้นนำที่มีศักยภาพซึ่งได้รับรากฐานที่ดีที่สุดจากกานาไปยัง
ประเทศที่พัฒนาแล้วเช่นสหรัฐอเมริกา
ในกรณีของ Martha Bissah นักวิ่งระยะไกลหญิงถูกห้ามไม่ให้แข่งขันในประเทศบ้านเกิดของเธอในเดือนมิถุนายน 2016 และถูกคนอื่นสวมกอด บิสซาห์กล่าวว่าเธอถูกปฏิเสธโดยทุกคน รวมทั้งเพื่อนร่วมทีมของเธอ และเธอไม่มีโค้ชที่จะฝึกเธอ ปัญหาที่เกิดขึ้นในสถานการณ์นี้ สามารถแก้ไขได้เมื่อนักกีฬาลด ‘สมาคมชาตินิยม’ ด้วยการแข่งขันเป็นนักกีฬารายบุคคลในการแข่งขันกีฬาระดับโลก แนวคิดนี้ไม่ได้ห่างไกลจากความเป็นจริงเนื่องจากถูกบันทึกไว้ในกฎบัตรโอลิมปิก บทความเขียนโดยโอบกอดกระบวนการนี้ อาจขัดขวางความรู้สึกเป็นเจ้าของและการรวมตัวของนักกีฬาที่เป็นชนกลุ่มน้อยในทีมชาติ อย่างไรก็ตาม ความรับผิดชอบอยู่ที่กีฬาที่มีบทบาทที่ครอบคลุมมากขึ้นโดยทำให้มีที่ว่างสำหรับการพัฒนากีฬาระดับรากหญ้าและการมีส่วนร่วมของเยาวชนในลักษณะที่เพิ่มขีดความสามารถ
โดยธรรมชาติในกีฬาคือประเด็นของนโยบายยาสลบและยา ซึ่งกลายเป็นปัญหาตลอดหลายปีที่ผ่านมา นอกจากนี้ยังมีความท้าทายในการฉ้อฉลอายุ มากกว่าการค้าขายกีฬา การแข่งขันแก้ไข และด้อยพัฒนากีฬารากหญ้า ซึ่งล้อเลียนเกมที่เรารัก ร่วมกับความท้าทายอื่นๆ ตัวอย่างเหล่านี้ดึงความสนใจไปที่บทบาทเชิงรุกขององค์กรกีฬาและความจำเป็นในการสนับสนุนนโยบายสาธารณะอย่างเข้มข้นเพื่อลดความขัดแย้งและความขัดแย้งที่มีอยู่ในกีฬาสมัยใหม่
